Wakker worden met gezang uit de boom. Strelende zonnestralen. Dit proberen vasthouden in wat de dag brengt. Traag blijven hangen bij het ontbijt. 'Mamsie, was je nostalgisch vanochtend?', vroeg dochterlief toen ze een leeggeschraapt pannetje zag. Jullie zullen de oogleden optrekken. Monden tot rimpels bewegen. Als ik een restje gebakken aardappelen heb dan wil ik melkpatatjes zoals mijn oma ze maakte. Zo ver kunnen jullie nog volgen. Gewoon wat korstige aardappelen pletten op een braadpannetje en melk toevoegen tot het een smeuiige consistentie is. Dan begon het vechten vroeger. Je eet het rechtstreeks van de pan. Met een vork wordt alles tot de millimeter juist verdeeld. En waag het niet over de grens te gaan! De nostalgie zit ook in wat erbij hoort. Een boterham met speculoos.
Geen overtredingen deze ochtend. Het kleine restje was voor mij. Meer nostalgie op een zondagmorgen kan niet.
*bijgevoegde foto van Ruud van Empel uit de NRC-cultuurbijlage van een tijdje geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten